आज होऊन तमाशा मीच जगलो इथे राहीलो एकटा सगळ्यास मुकलो इथे. राहीली ताट मान त्या मोठ्या मनाची मी तर कणा मोडलेला सदा वाकलो इथे. आता कुठे सुरवात म्हणे झाली सुखांची त्या सुरवाती आधीच मी तर संपलो इथे. होती आशा मला वादळास मिठीत घेण्याची तीच्या इवल्याशा श्वासात मी गुतंलो इथे. ना कळाल्या तीच्या भाषा ना कळाल्या दिशा मी वाट चुकलेला असाच भरकटलो इथे. मागे वळून पाहता शुन्य होता सोबतीला दमडीच्या मोलाने भगांरात विकलो इथे. कोणी आल होत दुःखं विकत घेण्यासाठी मी घेउन टोपली मग बाजारात बसलो इथे. हो असच संपल जीवन उद्याच्या प्रतिक्षेत उद्यासाठी आजचा प्रत्येक क्षण मुकलो इथे. काल म्हणे तीला खरच माझी आठवण आली आठवणीत तीच्या मग मीही डोळ्यातून ओतलो इथे.
No comments:
Post a Comment